زندگی‌نامه مایکل جکسون؛ سلطان موسیقی پاپ

زندگی‌نامه مایکل جکسون؛ سلطان موسیقی پاپ

از دستاوردهای دیگر او می‌توان به ثبت رکوردهای بیشمار در لیست رکوردهای جهانی گینس، از جمله عنوان "موفق‌ترین سرگرمی ساز تمام دوران...

مایکل جوزف جکسن (زادهٔ ۲۹ اوت ۱۹۵۸، درگذشته ۲۵ ژوئن ۲۰۰۹) موسیقیدان، سرگرمی‌ساز و بازرگان آمریکایی بود. فرزند هفتم خانوادهٔ جکسن، او فعالیت حرفه‌ای خود را در عرصهٔ موسیقی از سن ۱۱ سالگی بعنوان یکی از اعضای گروه جکسن فایو آغاز نمود و در حالی که هنوز عضوی از گروه بود، در سال ۱۹۷۱ کار خود را به عنوان یک تک‌خوان شروع کرد. او را سلطان پاپ می‌نامند، پنج آلبوم از آلبوم‌های استودیویی او جزء پر فروش‌ترین آلبوم‌های جهان هستند: جدا از بقیه، دلهره آور، بد، خطرناک، تاریخ.

در اوایل دهه هشتاد میلادی، او به عنوان برترین نماد موسیقی پاپ، و اولین سرگرمی ساز آمریکایی آفریقایی تبار شناخته شد که موج قدرتمند و ساختار شکنی عمیقی را بنیانگذاری نمود، آغاز این موج از شبکهٔ MTV بود. محبوبیت موزیک ویدئوهای او مثل «بیلی جین»، «بزن به چاک» و «Thriller» (دلهره آور)، باعث تحول ساختار موزیک ویدئو به صورت یک فرم هنری و ابزار تبلیغاتی شد، و شبکهٔ تازه تاسیس MTV را به شهرت رساند. در دههٔ نود نیز ویدئوهایی مثل «Black or White» و «Scream»، آثار جکسن را به طور مداوم در لیست برنامه‌های اصلی MTV قرار داد. جکسن با اجراهای روی صحنه و موزیک ویدیوهایش، حرکات تکنیکی پیچیدهٔ رقص مثل روبات و مون واک را به محبوبیت رساند. شیوهٔ منحصر به فرد او در موسیقی و سبک آوازش، تعداد بی‌شماری از هنرمندان هیپ هاپ، پاپ و آر اند بی معاصر را تحت تاثیر قرار داده‌است.

او توسط بنیاد و تک آهنگ‌های خیریهٔ خود، و پشتیبانی ۳۹ جنبش خیرخواهانه، میلیون‌ها دلار برای اهداف خیریه وقف یا جمع آوری کرده‌است. با این وجود ابعاد دیگر زندگی شخصی او، همچون ظاهر در حال تغییر و رفتارش، سبب ایجاد جنجال‌های غرض ورزانه‌ای شد که به چهرهٔ مردمی او صدمه زد. او در سال ۱۹۹۳ متهم به سوء استفادهٔ جنسی از کودکان شد. اما پلیس تحقیقات جنایی را به دلیل عدم وجود شواهد کافی متوقف نمود و جکسن هرگز دستگیر نشد. پس از آن او دوبار ازدواج کرد، پدر سه فرزند شد و تمام این‌ها جنجال بیشتری ایجاد نمود. از اوایل دهه نود نگرانی‌هایی دربارهٔ وضعیت سلامتی او وجود دارد و از اواخر دهه نود اخبار ضد و نقیضی در بارهٔ وضعیت مالی این خواننده گزارش می‌شود. در سال ۲۰۰۵ جکسن بدلیل اتهامات بیشتری مربوط به سوء استفادهٔ جنسی و چند اتهام دیگر محاکمه و تبرئه شد.

او جزو تعداد معدودی از هنرمندان است که برای بار دوم به تالار مشاهیر راک اند رول راه یافته‌است. از دستاوردهای دیگر او می‌توان به ثبت رکوردهای بیشمار در لیست رکوردهای جهانی گینس، از جمله عنوان "موفق‌ترین سرگرمی ساز تمام دوران هاً، ۱۳ جایزهٔ گرمی، ۱۳ تک آهنگ شمارهٔ یک سولو__ بیشتر از هر هنرمند مرد دیگری از زمان پایه گذاری جدول صد اثر برترــــ و فروش بیش از ۷۵۰ میلیون واحد در سراسر جهان اشاره کرد. در صنعت موسیقی جایزه‌ای نمانده که جکسن به خانه نبرده باشد. همچنین او یک تاجر بسیار زیرک است، بسیاری او را یک نابغه در تجارت توصیف کرده‌اند و هیچ هنرمندی از نظر وسعت توانایی کنترل امور مالی و تجاری با او قابل مقایسه نیست. تقریبا چهار دهه‌است که کنکاش‌های بسیار موشکافانه در زندگی خصوصی جکسن همراه با دوران فعالیت درخشانش، او را جزئی از فرهنگ مردمی کرده‌است. او به عنوان یکی از مشهورترین مردان جهان شناخته می‌شد.

او در روز ۲۵ ژوئن ۲۰۰۹، به ایست قلبی دچار شد و به کما فرو رفت. او به سرعت به بیمارستان انتقال یافت اما با وجود تلاش تیم پزشکی برای بازگرداندن تنفس او، درگذشت.

سبک موسیقی
سوژه‌ها و سبک ها
استیو هوآی از ال موزیک (All Music)، بیان می‌کند که توانایی و استعدادهای فراوان جکسن، او را قادر به تجربهٔ سوژه‌ها و سبک‌های گوناگونی در طول دوران کاری سولوی (تک خوان) خود کرده ‌است. به عنوان یک موسیقیدان، او از سبک دنس (سبک رقص) و بلد‌های (سبک عاشقانه یا احساس گرا) موتاون، به سبک نیو جک سوینگ (new jack swing ــ سبک ترکیب ار اند بی و سول و رپ) با مایه‌های تکنو، و بعد به ترکیب تمام این‌ها با ریتمهای سبک فانک و گیتار هارد راک پرداخته‌است. برخلاف بسیاری از هنرمندان، جکسن آهنگ‌های خود را روی کاغذ نمی‌آورد. بلکه آن‌ها را داخل یک دستگاه ضبط صوت دیکته می‌کند؛ هنگام ضبط، او آهنگ را از حفظ می‌خواند. تعدادی از منتقدان بیان کرده‌اند که، Off the Wall، ترکیبی از بلدهای فانک، دیسکوـ پاپ، سول، راک ملایم، جاز و پاپ است. مثال‌های مهم عبارتند از: بلد «She's out of My Life» و دو ملودی دیسکو، «Workin' Day and Night» و «Get on the Floor». طبق نظر هوآی، Thriller نقاط قوت Off the Wall را قوی تر و خالص تر کرد؛ قطعات دنس و راک جسارت آمیزترند، در حالی که ملودی‌های پاپ و بلدها، ملایم تر و روح‌انگیزتر هستند. قطعات برجسته عبارتند از: بلد هاً Human Nature، The Lady in My Life و The Girl Is Mine، قطعات فانک: Billie Jean،Wanna Be Startin' Somethin و آهنگ‌های تنظیم شده به سبک دیسکو: Baby Be Mineو . Pretty Young Thingبا Thriller، کریستوفر کانلی از مجلهٔ رولینگ استون اظهار کرد که، جکسن پیوستگی طولانی مدتش را با تم پس زمینه‌ای پارانویا (وهم گرایی)، و خیالات تیره و تارتر گسترش داده ‌است. استفن ارلوین از ال موزیک اشاره کرد که، این گرایش در آهنگ های «Billie Jean» و «Wanna Be Startin' Somethin'» مشهود است. در«Billie Jean» جکسن دربارهٔ یک طرفدار سمج می‌خواند، که ادعا می‌کند جکسن پدر فرزند اوست. در «Wanna Be Startin' Somethin» او برعلیه شایعات و رسانه‌ها صحبت می‌کند. «Beat It»، آهنگ راک ضد خشونت خیابانی، ادای احترامی به تاتر موزیکال وست ساید استوری بود و طبق گفتهٔ هوآی، اولین آهنگ راک تحول آفرین جکسن شد. هوآی همچنین اشاره کرد که، قطعهٔ همنام با عنوان آلبوم، «Thriller»، آغازگر ابراز علاقهٔ جکسن به موضوعات فراطبیعی است. بحثی که او در سال‌های بعد بارها به آن پرداخت. او در این آهنگ، از جلوه‌های صوتی سینمایی، موتیف‌های فیلم‌های وحشت و حقه‌های آوازی برای القای حس خطر در کارش استفاده کرد. در ۱۹۸۵، جکسن آهنگ حماسی «We Are the World» را برای اهداف خیرخواهانه نوشت. موضوعات بشردوستانه بعدها جزء هستهٔ مرکزی زندگی و موسیقی او شدند.

در Bad، ایدهٔ جکسن حول محور عاشق طعمه جو، در آهنگ راک «Dirty Diana» دیده می‌شود. اولین تک آهنگ، «I Just Can't Stop Loving You» یک آهنگ عاشقانهٔ سنتی، در حالی که «Man in the Mirror» یک بلد حماسی دربارهٔ اقرار و چاره جویی بود و در سطح بالاتری نسبت به کار قبلی او «We Are the World» قرار داشت. «Smooth Criminal» (مجرم زیرک) ، روایت یک هجوم خونبار، تجاوز و شاید قتل است. او در این آهنگ، از صدای طبل‌های دیجیتالی، خطوط بم ساخته شده توسط کیبورد، المنت‌های سازهای ضربی و صدای تپش قلب خودش، برای ارائهٔ تاثیر نافذ یک قلب تپنده، استفاده نمود.

استفن ارلوین از ال موزیک، اظهار می‌کند که، Dangerous جکسن را به صورت یک فرد کاملا متناقض نشان می‌دهد. او توضیح می‌دهد که، این آلبوم متفاوت‌تر و متنوع تر از آلبوم قبلی او Bad است. بطوری که، مخاطب حرفه‌ای را مورد توجه قرار می‌دهد، اما با قطعات حماسی نظیر «دنیا رو شفا بدهHeal the World» برای مخاطب سطح متوسط نیز جذاب است. نیمهٔ اول آلبوم، به سبک نیو جک سوینگ پرداخته‌است و شامل قطعات «Jam» و «Remember the Time» است. در آهنگ «Black or White»، جکسن از المنت‌های هارد راک استفاده می‌کند. در این آلبوم، جکسن برای اولین بار ناهنجاری‌های اجتماعی را جزء موضوعات اصلی قرار می‌دهد، برای مثال، «Why You Wanna Trip on Me» برعلیه گرسنگی جهانی، ایدز، بی‌خانمانی، سوء استفاده از داروها و مواد مخدر اعتراض می‌کند. Dangerous حاوی تلاش‌هایی دربارهٔ تمایلات جنسی، مثل «In the Closet» (پشت درهای بسته) است. آهنگ عشقی دربارهٔ میل و انکار، ریسک و خوددار بودن، زهد و ارتباط، خلوت و افشاء. قطعهٔ همنام با عنوان آلبوم، ادامه‌ای است بر موضوع عاشق طعمه جو و میل مفرط. نیمهٔ دوم شامل آهنگ‌های حماسی پاپ ـ گاسپل درون گرا، مانند «Will You Be There»، «Heal the World» و «Keep the Faith» است. در این آهنگ ها، جکسن سرانجام لب به سخن دربارهٔ برخی دلمشغولی‌ها و نگرانی‌های شخصی‌اش باز می‌کند. در بلد «Gone Too Soon»، جکسن به دوستش رایان وایت، و افرادی که بر اثر بداقبالی مبتلا به ایدز شده اند، ادای احترام می‌نماید.

HIStory، فضایی از وهم و سوء ظن خلق می‌کند. این آلبوم، بر روی سختی‌ها و جنجال‌های علنی که جکسن قبل از تولید این آلبوم درگیرشان شد تمرکز می‌کند. در تلاشهای نیو جک سوینگ ـ فانک ـ راک «Scream» و «Tabloid Junkie»همراه با بلد ار اند بی «You Are Not Alone»، جکسن آثار تلافی جویانه ای، برعلیه بی‌عدالتی و انزوایی که احساس می‌کند می‌سازد و بیشتر خشمش را به سوی رسانه‌ها نشانه می‌گیرد. در بلد درون گرا «Stranger in Moscow» (غریبه در مسکو)، جکسن غم خود را به خاطر «سقوط از شوکت» ابراز می‌کند، در حالی که آهنگ‌هایی مثل «Earth Song» (ترانهٔ زمین)، "Childhood" (کودکی)، Little Susie (سوزی کوچولو) و Smile ( لبخند)، همه قطعات پاپ اپرایی هستند. در قطعهٔ ".D.S"، جکسن یک حملهٔ لفظی بر علیه تام اسندن آغاز کرد. او اسندن را به عنوان یک ضد اجتماع سفیدپرست که می‌خواهد "منو به چنگ بیاره، زنده یا مرده«" توصیف می‌کند. اسندن در مورد آهنگ گفت، «من ـــ بهتره بگیم ـــ بهش افتخار ندادم آهنگشو بشنوم، اما بهم گفته شده که آهنگ با صدای شلیک گلوله تموم می‌شه».

در تولید آلبوم Invincible، جکسن طی برنامهٔ کاری سنگینی با تولید کننده ،رادنی جرکینز، کار کرد. این آلبوم از قطعات سول مدرنی مثل «Cry» و «The Lost Children» (بچه های گم شده) و بلدهایی مثل "Speechless" (بی کلام)، «Break of Dawn» (سپیده دم) و «Butterflies» و قطعاتی که ترکیبی از سبک‌های هیپ هاپ، پاپ و رپ، مانند ،2000 وات، Heartbreaker و Invincible (تسخیرناپذیر) تشکیل شده‌است.

مرام و تاثیر
در ۱۹۸۴، نام جکسن بطور رسمی در قدمگاه مشاهیر هالیوود ثبت شد. جکسن اثر برجسته‌ای بر موسیقی و فرهنگ سراسر جهان گذاشته‌است. او در آمریکا تبعیض‌های نژادی را فرو پاشید، هنر موزیک ویدئو را متحول کرد، و راه را برای موسیقی پاپ مدرن هموار نمود. فعالیت‌های کاری، صوت یکتای موسیقایی و سبک آوازی جکسن، هنرمندان هیپ ـ هاپ، پاپ و آر اند بی‌بیشماری را تحت تاثیر قرار داده‌است. هنرمندانی مثل ماریا کری، آشر، بریتنی اسپیرز، جاستین تیمبرلک و آر. کلی. جکسن برای بیشتر دوران کاریش، توسط موسیقی و فعالیت‌های بشر دوستانه، تاثیر «بی مانندی» بر روی نسل جوان در سطح جهان گذاشته‌است.

او افتخارات و جوایز بیشماری در طول فعالیت کاری اش دریافت کرده است، از جمله، «موفق‌ترین هنرمند مرد پاپ هزاره» از جوایز جهانی موسیقی، «هنرمند قرن» از جوایز موسیقی آمریکا، و «هنرمند پاپ هزاره» از جوایز بمبی. او دوبار به تالار مشاهیر راک اند رول فرا خوانده شده است، یکبار به عنوان عضوی از گروه جکسن فایو در ۱۹۹۷ و بعدا بعنوان یک هنرمند سولو در ۲۰۰۱. جکسن به تالار مشاهیر آهنگ سازان نیز در ۲۰۰۲ فرا خوانده شد. جوایز او عبارتند از، تعداد بسیار زیادی رکورد جهانی گینس (۸ تا فقط در ۲۰۰۶)، ۱۳ جایزه گرمی، ۱۳ تک آهنگ برتر ــــ بیش از هر هنرمند مرد دیگری بعد از پایه گذاری جدول ۱۰۰ اثر برترــــ و فروش ۷۵۰ میلیون واحد (دیسک) در سراسر جهان.

او با این مشخصه شناخته می‌شود، «یک رب النوع توقف ناپذیر، که تمام ابزار را برای فتح جداول ـ اینطور که نمایان است ــ به ارادهٔ خود در اختیار دارد: صدایی که بلافاصله خود را نشان می‌دهد، حرکات رقص که چشم را خیره می‌کند، استعدادها و قابلیت‌های موسیقایی حیرت انگیز، و محبوبیت و قدرت بسیار بسیار زیاد یک ستاره». در میانهٔ دههٔ هشتاد، مجلهٔ تایم جکسون را «داغ ترین پدیدهٔ فردی از زمان الویس پرسلی» توصیف کرد. در شرف ورود به ۱۹۹۰، ونیتی فر جکسن را مردمی‌ترین هنرمند در تاریخ نمایش دانست. تام آتلی نویسندهٔ دیلی تلگراف، او را یک «شخصیت فوق العاده مهم درتاریخ فرهنگ مردمی» و یک «نابغه» نامید. کل در آمدهای او در طول زندگی‌اش، از سهمش از سود کارهای سولو و موزیک ویدئو ها، درآمد کنسرت ها، و مشارکت یا موافقت ها، ۵۰۰ میلیون دلار تخمین زده شده‌است. در ۲۰۰۶ اعلام شد که جکسن در طول زندگی اش بیش از ۳۰۰ میلیون دلار وقف خیریه نموده‌است. برخی تحلیل گران عقیده دارند که انحصارات او از کاتالوگ‌های موسیقی می‌تواند میلیاردها دلار ارزش داشته باشد. دوران کاری موفقیت آمیز جکسن، او را برای تقریبا چهار دهه بخشی از فرهنگ مردمی کرده ‌است. در سال‌های اخیر او به عنوان یکی از معروف‌ترین مردان جهان شناخته شده‌است.

کاتالوگ آلبوم‌ها
• ۱۹۷۲: Got to Be There (باید برسم اونجا)
• ۱۹۷۲: Ben (بن (آلبوم))
• ۱۹۷۳: Music & Me (موسیقی و من (آلبوم))
• ۱۹۷۵: Forever، Michael (مایکل ،برای همیشه (آلبوم))
• ۱۹۷۹: Off the Wall (جدا از بقیه)
• ۱۹۸۲: Thriller (دلهره آور)
• ۱۹۸۷: Bad بد
• ۱۹۹۱: Dangerous (خطرناک)
• ۱۹۹۵: HIStory ( تاریخ)
• ۲۰۰۱: Invincible (تسخیرناپذیر)

گردآوری: گروه فرهنگ و هنر سیمرغ

www.seemorgh.com/culture

منبع: fa.wikipedia.org

مطالب پیشنهادی:

تشخیص علت مرگ مایکل جکسون به وقت نیاز دارد

ترافیک کم‌سابقه سایت‌های خبری در پی مرگ مایکل جکسون

صد خواننده برتر تاریخ موسیقی

معرفی گروه پینک فلوید

مهم‌ترین و جالب‌ترین اتفاقات دنیای موسیقی